Niet-invasieve biomarkers voor het voorspellen van necrotiserende enterocolitis en sepsis bij te vroeg geboren baby’s

Veel vroeggeboren baby’s (prematuren) zijn vatbaar voor de levensbedreigende darmontsteking Necrotiserende Enterocolitis (NEC) en sepsis (bloedvergiftiging). Deze ziekten treden op bij ongeveer één op de drie veel te vroeg geboren baby’s. Dat zijn honderden baby’s per jaar in Nederland. Tot een kwart overlijdt hieraan. De baby’s die dit overleven lijden vaak levenslang aan de negatieve gevolgen, zoals ontwikkelingsachterstand of kortedarmsyndroom. NEC en sepsis zijn in het begin van de ziekte vaak moeilijk te herkennen door artsen omdat de symptomen dan nog mild en weinig specifiek zijn. Hierdoor wordt behandeling met antibiotica vaak laat gestart, wat leidt tot een slechtere prognose.  

De nu bekende biomarkers zijn onbetrouwbaar en worden vaak op een belastende wijze verkregen (bijvoorbeeld door middel van bloedprikken). Er is daarom dringend behoefte aan nieuwe testen voor vroege opsporing. De onderzoeksgroep heeft al eerder, onder anderen via subsidie van MLDS, aangetoond dat bepaalde stofjes (metabolieten) in de ontlasting van prematuren veranderen voordat NEC of sepsis optreedt. Deze stofjes worden gevormd door darmbacteriën die verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van NEC en sepsis.  

Het onderzoeksteam wil deze stofjes gebruiken bij het ontwikkelen van een niet-belastende sneltest op de couveuseafdelingen. Met de sneltest kunnen NEC en sepsis bij baby’s met een hoog risico op deze aandoeningen in een vroeg stadium worden herkend en daardoor ook snel behandeld worden. Als dit mogelijk wordt, kunnen babylevens worden gered. 

De onderzoekers verwachten een non-invasive biomarker te ontwikkelen die gebruikt kan worden voor prematuren.  

In de meeste gevallen werven de onderzoekers hun eigen deelnemers. De meeste onderzoeken in onze database lopen al enige tijd of zijn afgerond. De onderzoekers hebben dan al voldoende patiënten gevonden voor het onderzoek. Je kunt je dat niet meer aanmelden. Over het algemeen werven de onderzoekers zelf nu eigen deelnemers. Als het onderzoek net is gestart is ons advies om de website van het ziekenhuis/instelling in de gaten te houden of contact op te nemen met op te nemen met de contactpersoon van het onderzoek. Dit staat op de site van de onderzoeksinstelling. 

Wij brengen geen patiënten in contact met de onderzoekers. Het contact dat wij hebben met de onderzoeker is inhoudelijk en verwijzen niet iemand door tenzij de onderzoekers dit hebben aangegeven. Dan is dit aangegeven in de bovenstaande tekst. 

Het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek is een ingewikkeld proces dat vaak meerdere jaren duurt. Wetenschappelijk onderzoek moet zorgvuldig uitgevoerd worden om uiteindelijk conclusies te kunnen trekken. Er bestaan veel verschillende type onderzoeken die allemaal weer zijn voor- en nadelen hebben. Uiteindelijk draagt ieder onderzoek bij aan het verhogen van de kennis over een bepaald onderwerp. Je hebt veel onderzoeken nodig om te kunnen zeggen dat iets betrouwbaar is. En het dus wetenschappelijk is bewezen. Daarom duurt het vaak ook lang voordat nieuwe een behandeling of bepaalde medicatie in de reguliere behandelingen toegepast kan worden.

In wetenschappelijk onderzoek zijn vaak proefpersonen nodig. Dit zijn gezonde mensen of patiënten die vrijwillig meewerken aan een onderzoek naar nieuwe behandelingen of medicijnen.

Deelname aan een wetenschappelijk onderzoek kan gunstig zijn omdat je bijvoorbeeld een nieuwe behandeling krijgt die de klachten kan verminderen of waardoor het mogelijk is om (sneller) beter te worden. Ook voor anderen is deelname waardevol omdat je een bijdrage levert aan onderzoek naar bijvoorbeeld nieuwe behandelingen. Er kunnen ook nadelen zitten aan deelname, zoals risico’s die je loopt omdat het een nieuwe behandeling betreft, eventuele bijwerkingen en de tijd en moeite die je erin stopt.

De Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO) zorgt voor de bescherming van proefpersonen die deelnemen aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Op de website van CCMO kun je terecht voor alle belangrijke informatie met betrekking tot het meedoen aan onderzoek. 

Aanvullende informatie vind je op de website van Rijksoverheid 

Daarnaast kun je ook je behandelend arts vragen of hij/zij weet welke onderzoeken er op dit moment lopen voor de aandoening die je hebt. De arts kan je meer vertellen over meedoen aan wetenschappelijk onderzoek en welke onderzoeken mogelijk geschikt kunnen.