Nieuwe manier om risico’s in te schatten en gepersonaliseerde behandeling bij patiënten met stadium 2 darmkanker

Darmkanker ontstaat als kleine poliepen in de darm en groeit in de loop van de tijd uit tot grote tumoren die uiteindelijk ook uitzaaiingen kunnen geven. De voorspellingen voor patiënten met een uitzaaiing zijn relatief slecht, maar als de tumor vroeg ontdekt wordt zijn de voorspellingen voor de meeste patiënten goed en is een operatie voldoende voor genezing. Toch is er ook een kleine groep patiënten waarbij, ondanks een goede operatie, op termijn een uitzaaiing of terugkeer van ziekte ontstaat. Deze patiënten zouden dus na operatie extra behandeld moeten worden met chemotherapie om zo terugkeer tegen te gaan. Echter, het is nog niet goed mogelijk om te voorspellen welke patiënten in deze slechte–voorspellings-groep vallen. In verband met de bijwerkingen van chemotherapie is het onwenselijk om patiënten een dergelijke extra behandeling te geven wanneer dit niet nodig is. 

Eerdere studies hebben aangetoond dat er een duidelijk onderscheid te maken is tussen tumoren van patiënten die op termijn wel of niet een uitzaaiing krijgen. Ze vonden dat tumoren die een hoge kans op uitzaaiing hebben enerzijds op te sporen zijn op basis van eiwitten in het weefsel en anderzijds met behulp van een aanpassing van het DNA. Met andere woorden, ze hebben twee manieren beschreven waarop ze slechte-voorspellings-patiënten kunnen opsporen. De eerste test is simpel, de tweede wat tijdrovender maar deze heeft als voordeel dat er een nieuw geneesmiddel is wat deze DNA verandering blokkeert (Decitabine). De onderzoekers hebben in proefdierexperimenten laten zien dat hiermee de groei van de tumoren ook daadwerkelijk geblokkeerd wordt. 

In deze studie willen ze deze twee nieuwe manieren testen om hoog–risico patiënten op te sporen. Daarnaast willen ze een snelle laboratorium test uitvoeren op tumorweefsel die de reactie op chemotherapie per patiënt kan voorspellen. 

Ten eerste willen ze bewijzen dat de twee testen inderdaad met goede zekerheid vooraf voorspellen welke patiënt een slechte voorspelling heeft. En dus extra behandeling nodig heeft. Dit zal gedaan worden door nieuwe darmkankerpatiënten met behulp van de twee testen in te delen in een goede– en slechte–voorpellings–groep en dan te volgen om te kijken of deze voorspelling klopt.  

Ten tweede gaan ze een studie starten die het effect van Decitabine op darmtumoren direct in kaart brengt. Hiervoor zullen patiënten kort voor hun operatie behandeld worden met Decitabine en de effecten daarvan zullen direct op het operatiemateriaal beoordeeld worden. De veronderstelling is dat dit medicijn vooral voor de slechte-voorspellings-groep van nut is en dus een nieuwe manier van behandeling kan zijn. 

Van dezelfde patiënten wordt ook een stukje weefsel van de nog onbehandelde tumor genomen en in het laboratorium met Decitabine behandeld. Dit geeft de onderzoekers de unieke mogelijkheid om te testen of het effect wat in het laboratorium-weefsel plaatsvindt ook gezien wordt in weefsel van patiënten.  

De unieke opzet van deze studie is een mogelijkheid die zich nog niet eerder heeft voorgedaan. Blijken de voorspellingen positief dan hebben ze een test die artsen in staat stelt om te bepalen voor welke behandeling de tumor gevoelig is en zo de beste behandeling per patiënt bepalen. Dit project zal enerzijds een goede opsporing van slechte-voorspellings-patiënten moeten opleveren en anderzijds een behandeling en nieuwe test testen die tot betere behandeling van deze patiënten moet leiden. 

In de meeste gevallen werven de onderzoekers hun eigen deelnemers. De meeste onderzoeken in onze database lopen al enige tijd of zijn afgerond. De onderzoekers hebben dan al voldoende patiënten gevonden voor het onderzoek. Je kunt je dat niet meer aanmelden. Over het algemeen werven de onderzoekers zelf nu eigen deelnemers. Als het onderzoek net is gestart is ons advies om de website van het ziekenhuis/instelling in de gaten te houden of contact op te nemen met op te nemen met de contactpersoon van het onderzoek. Dit staat op de site van de onderzoeksinstelling. 

Wij brengen geen patiënten in contact met de onderzoekers. Het contact dat wij hebben met de onderzoeker is inhoudelijk en verwijzen niet iemand door tenzij de onderzoekers dit hebben aangegeven. Dan is dit aangegeven in de bovenstaande tekst. 

Het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek is een ingewikkeld proces dat vaak meerdere jaren duurt. Wetenschappelijk onderzoek moet zorgvuldig uitgevoerd worden om uiteindelijk conclusies te kunnen trekken. Er bestaan veel verschillende type onderzoeken die allemaal weer zijn voor- en nadelen hebben. Uiteindelijk draagt ieder onderzoek bij aan het verhogen van de kennis over een bepaald onderwerp. Je hebt veel onderzoeken nodig om te kunnen zeggen dat iets betrouwbaar is. En het dus wetenschappelijk is bewezen. Daarom duurt het vaak ook lang voordat nieuwe een behandeling of bepaalde medicatie in de reguliere behandelingen toegepast kan worden.

In wetenschappelijk onderzoek zijn vaak proefpersonen nodig. Dit zijn gezonde mensen of patiënten die vrijwillig meewerken aan een onderzoek naar nieuwe behandelingen of medicijnen.

Deelname aan een wetenschappelijk onderzoek kan gunstig zijn omdat je bijvoorbeeld een nieuwe behandeling krijgt die de klachten kan verminderen of waardoor het mogelijk is om (sneller) beter te worden. Ook voor anderen is deelname waardevol omdat je een bijdrage levert aan onderzoek naar bijvoorbeeld nieuwe behandelingen. Er kunnen ook nadelen zitten aan deelname, zoals risico’s die je loopt omdat het een nieuwe behandeling betreft, eventuele bijwerkingen en de tijd en moeite die je erin stopt.

De Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO) zorgt voor de bescherming van proefpersonen die deelnemen aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Op de website van CCMO kun je terecht voor alle belangrijke informatie met betrekking tot het meedoen aan onderzoek. 

Aanvullende informatie vind je op de website van Rijksoverheid 

Daarnaast kun je ook je behandelend arts vragen of hij/zij weet welke onderzoeken er op dit moment lopen voor de aandoening die je hebt. De arts kan je meer vertellen over meedoen aan wetenschappelijk onderzoek en welke onderzoeken mogelijk geschikt kunnen.