Implementatie en onderzoek van het NLA2 zorgpad, een uitgebreid zorgpad voor niet-alcoholische leververvetting in Nederland

Niet-alcholische leververvetting (NAFLD) is een aandoening die steeds vaker voorkomt. Leververvetting is een stapeling van vet in de lever. De lever speelt een belangrijke rol bij de vetstofwisseling. Leververvetting is sterk gerelateerd aan obesitas en gelinkt aan het metabool syndroom. Een verzameling van klachten rondom de stofwisseling verhoogde bloeddruk, type 2 diabetes als hart- en vaatziekten. Leververvetting kan uiteindelijk leiden tot levercirrose.

Leververvetting wordt vaak niet opgemerkt omdat het bijna geen klachten geeft. Onder (huis)artsen en andere professionals is het bewustzijn nog beperkt. Daarnaast is er geen goed zorgpad voor deze groep patiënten of duidelijke richtlijnen voor een best passend zorgtraject voor deze patiëntengroep.

De onderzoekers streven ernaar om patiënten met een gevorderde NALFD eerder op te sporen en deze groep het juiste zorgpad aan te bieden. Daarnaast willen ze ervoor zorgen dat onnodige verwijzingen van milde gevallen worden verminderen. Ook is het doel om de samenwerking tussen de zorglijnen zoals de huisartsen, internisten en de hepatologen te verbeteren.

Er is een NLA-2 zorgpad ontwikkeld dat bestaat uit twee niet-invasieve stappen. Met als eerste stap het uitvoeren van een FIB4-score. Een score die op basis van bloedwaarden patiënten kan indelen in groepen die meer risico hebben ernstige leververvetting. Huisartsenpraktijken, internisten en hepatologen uit drie UMC’s zullen deelnemen aan het NLA-2 zorgpad. Patiënten met een FIB4 van 9 kPa lopen een hoger risico op gevorderde fibrose. Deze groep wordt voor beoordeling naar een hepatoloog doorverwezen.

De verwachting is dat het NLA-2 zorgpad ervoor zorgt dat patiënten met gevorderde NALFD beter worden gevonden. Onnodige verwijzingen worden voorkomen voor milde gevallen van NALFD. Dit zorgt ervoor dat de behandeling voor patiënten met NALFD verbetert.

In de meeste gevallen werven de onderzoekers hun eigen deelnemers. De meeste onderzoeken in onze database lopen al enige tijd of zijn afgerond. De onderzoekers hebben dan al voldoende patiënten gevonden voor het onderzoek. Je kunt je dat niet meer aanmelden. Over het algemeen werven de onderzoekers zelf nu eigen deelnemers. Als het onderzoek net is gestart is ons advies om de website van het ziekenhuis/instelling in de gaten te houden of contact op te nemen met op te nemen met de contactpersoon van het onderzoek. Dit staat op de site van de onderzoeksinstelling. 

Wij brengen geen patiënten in contact met de onderzoekers. Het contact dat wij hebben met de onderzoeker is inhoudelijk en verwijzen niet iemand door tenzij de onderzoekers dit hebben aangegeven. Dan is dit aangegeven in de bovenstaande tekst. 

Het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek is een ingewikkeld proces dat vaak meerdere jaren duurt. Wetenschappelijk onderzoek moet zorgvuldig uitgevoerd worden om uiteindelijk conclusies te kunnen trekken. Er bestaan veel verschillende type onderzoeken die allemaal weer zijn voor- en nadelen hebben. Uiteindelijk draagt ieder onderzoek bij aan het verhogen van de kennis over een bepaald onderwerp. Je hebt veel onderzoeken nodig om te kunnen zeggen dat iets betrouwbaar is. En het dus wetenschappelijk is bewezen. Daarom duurt het vaak ook lang voordat nieuwe een behandeling of bepaalde medicatie in de reguliere behandelingen toegepast kan worden.

In wetenschappelijk onderzoek zijn vaak proefpersonen nodig. Dit zijn gezonde mensen of patiënten die vrijwillig meewerken aan een onderzoek naar nieuwe behandelingen of medicijnen.

Deelname aan een wetenschappelijk onderzoek kan gunstig zijn omdat je bijvoorbeeld een nieuwe behandeling krijgt die de klachten kan verminderen of waardoor het mogelijk is om (sneller) beter te worden. Ook voor anderen is deelname waardevol omdat je een bijdrage levert aan onderzoek naar bijvoorbeeld nieuwe behandelingen. Er kunnen ook nadelen zitten aan deelname, zoals risico’s die je loopt omdat het een nieuwe behandeling betreft, eventuele bijwerkingen en de tijd en moeite die je erin stopt.

De Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO) zorgt voor de bescherming van proefpersonen die deelnemen aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Op de website van CCMO kun je terecht voor alle belangrijke informatie met betrekking tot het meedoen aan onderzoek. 

Aanvullende informatie vind je op de website van Rijksoverheid 

Daarnaast kun je ook je behandelend arts vragen of hij/zij weet welke onderzoeken er op dit moment lopen voor de aandoening die je hebt. De arts kan je meer vertellen over meedoen aan wetenschappelijk onderzoek en welke onderzoeken mogelijk geschikt kunnen.