Verbetering van opsporing en behandeling van darmischemie

De bloedtoevoer naar de darm kan ernstig belemmerd worden, bijvoorbeeld door een bloedprop. Dit leidt tot een tekort aan bloed, zuurstof en voedingsstoffen in de darm, oftewel darmischemie. Hierdoor kan de darm beschadigd raken en afsterven, ook wel darminfarct genoemd. De opsporing hiervan is bijzonder lastig en gebeurt vaak pas laat, waardoor mensen met darmischemie niet op tijd geopereerd worden en mogelijk komen te overlijden. 

Dit onderzoek heeft als doel om darmischemie betrouwbaar en snel op te sporen met behulp van een bloed- en ademtest. Vroege opsporing leidt tot het eerder opstarten van een goede behandeling met een betere kans op herstel en lagere zorguitgaven. 

Voor dit onderzoek verzamelen de onderzoekers op bepaalde tijdstippen bloed en uitademingslucht van mensen met verdenking op darmischemie. Het bloed van deze mensen onderzoeken ze op stoffen die vrijkomen uit beschadigd darmweefsel. In de uitademingslucht zoeken ze naar een patroon van uitgeademde stoffen dat een ischemische darm kan onderscheiden van een gezonde darm. Deelnemers ondervinden weinig belasting van het onderzoek, omdat zij nauwelijks extra hoeven worden geprikt en het opvangen van de uitademingslucht niet belastend is. 

Op basis van deze bloed- en ademtesten verwachten ze darmischemie snel en goed op te kunnen sporen. Dit moet binnen enkele jaren leiden tot het algemeen beschikbaar worden van deze testen in ziekenhuizen. Deze testen kunnen de overlevingskansen en kwaliteit van leven van mensen met darmischemie sterk verbeteren. 

In de meeste gevallen werven de onderzoekers hun eigen deelnemers. De meeste onderzoeken in onze database lopen al enige tijd of zijn afgerond. De onderzoekers hebben dan al voldoende patiënten gevonden voor het onderzoek. Je kunt je dat niet meer aanmelden. Over het algemeen werven de onderzoekers zelf nu eigen deelnemers. Als het onderzoek net is gestart is ons advies om de website van het ziekenhuis/instelling in de gaten te houden of contact op te nemen met op te nemen met de contactpersoon van het onderzoek. Dit staat op de site van de onderzoeksinstelling. 

Wij brengen geen patiënten in contact met de onderzoekers. Het contact dat wij hebben met de onderzoeker is inhoudelijk en verwijzen niet iemand door tenzij de onderzoekers dit hebben aangegeven. Dan is dit aangegeven in de bovenstaande tekst. 

Het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek is een ingewikkeld proces dat vaak meerdere jaren duurt. Wetenschappelijk onderzoek moet zorgvuldig uitgevoerd worden om uiteindelijk conclusies te kunnen trekken. Er bestaan veel verschillende type onderzoeken die allemaal weer zijn voor- en nadelen hebben. Uiteindelijk draagt ieder onderzoek bij aan het verhogen van de kennis over een bepaald onderwerp. Je hebt veel onderzoeken nodig om te kunnen zeggen dat iets betrouwbaar is. En het dus wetenschappelijk is bewezen. Daarom duurt het vaak ook lang voordat nieuwe een behandeling of bepaalde medicatie in de reguliere behandelingen toegepast kan worden.

In wetenschappelijk onderzoek zijn vaak proefpersonen nodig. Dit zijn gezonde mensen of patiënten die vrijwillig meewerken aan een onderzoek naar nieuwe behandelingen of medicijnen.

Deelname aan een wetenschappelijk onderzoek kan gunstig zijn omdat je bijvoorbeeld een nieuwe behandeling krijgt die de klachten kan verminderen of waardoor het mogelijk is om (sneller) beter te worden. Ook voor anderen is deelname waardevol omdat je een bijdrage levert aan onderzoek naar bijvoorbeeld nieuwe behandelingen. Er kunnen ook nadelen zitten aan deelname, zoals risico’s die je loopt omdat het een nieuwe behandeling betreft, eventuele bijwerkingen en de tijd en moeite die je erin stopt.

De Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO) zorgt voor de bescherming van proefpersonen die deelnemen aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Op de website van CCMO kun je terecht voor alle belangrijke informatie met betrekking tot het meedoen aan onderzoek. 

Aanvullende informatie vind je op de website van Rijksoverheid 

Daarnaast kun je ook je behandelend arts vragen of hij/zij weet welke onderzoeken er op dit moment lopen voor de aandoening die je hebt. De arts kan je meer vertellen over meedoen aan wetenschappelijk onderzoek en welke onderzoeken mogelijk geschikt kunnen.