Staken van protonpompremmers (PPI) door middel van een leefstijl interventie bij chronische PPI gebruikers zonder geregistreerde indicatie

Ruim 3 miljoen patiënten in Nederland gebruiken een PPI (protonprompremmers). PPI’s worden gebruikt voor bijvoorbeeld brandend maagzuur. Eerder onderzoek toont dat de helft van de gebruikers hiervoor geen geregistreerde indicatie heeft en dat 30-60% bij een tijdelijke indicatie de PPI te lang gebruikt. Onderzoek toont dat er te weinig voorlichting is over de invloed van leefstijlfactoren op maagklachten en over de redenen en manieren om PPI’s af te bouwen. Patiënten passen zelden zelf hun leefstijl aan om hun maagklachten te verminderen. Onderhoudsbehandeling met PPI‘s geeft op lange termijn bijwerkingen. Het stimuleren van patiënten om leefstijlfactoren te veranderen biedt mogelijkheden het staken van PPI’s succesvoller te maken. 

Het doel van dit project is om door middel van een leefstijlinterventie het langdurig gebruik van protonpompremmers (PPI) zonder geregistreerde indicatie in de eerstelijnszorg te verminderen. 

In deze studie is het streven om 300 patiënten deel te laten nemen.  De onderzoekers identificeren in 10 gezondheidscentra/huisartspraktijken aangesloten bij het Extramural Leiden Academic Network (ELAN) in de regio Den Haag-Leiden de chronische PPI gebruikers die volgens de NHG criteria geen indicatie voor PPI’s hebben. Deze patiënten worden namens hun huisarts geïncludeerd voor de studie waarbij patiënten worden doorverwezen naar een gecombineerde leefstijlinterventie op maat gemaakt voor maagklachten. 

De studie geeft inzicht in hoeveel patiënten onterecht PPI’s gebruiken, hoeveel er bereid zijn om PPI’s te staken, welke leefstijlfactoren een rol spelen bij de geïncludeerde patiëntengroep. De verwachting is dat een leefstijlinterventie helpt om PPI gebruik te stoppen. Hierdoor maagklachten vermindert en kwaliteit van leven verbetert. En dat patiënten tevreden zijn met deze leefstijl gerichte aanpak die hun meer regie geeft over hun maagklachten met minder zorgconsumptie en zorgkosten tot gevolg. 

In de meeste gevallen werven de onderzoekers hun eigen deelnemers. De meeste onderzoeken in onze database lopen al enige tijd of zijn afgerond. De onderzoekers hebben dan al voldoende patiënten gevonden voor het onderzoek. Je kunt je dat niet meer aanmelden. Over het algemeen werven de onderzoekers zelf nu eigen deelnemers. Als het onderzoek net is gestart is ons advies om de website van het ziekenhuis/instelling in de gaten te houden of contact op te nemen met op te nemen met de contactpersoon van het onderzoek. Dit staat op de site van de onderzoeksinstelling. 

Wij brengen geen patiënten in contact met de onderzoekers. Het contact dat wij hebben met de onderzoeker is inhoudelijk en verwijzen niet iemand door tenzij de onderzoekers dit hebben aangegeven. Dan is dit aangegeven in de bovenstaande tekst. 

Het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek is een ingewikkeld proces dat vaak meerdere jaren duurt. Wetenschappelijk onderzoek moet zorgvuldig uitgevoerd worden om uiteindelijk conclusies te kunnen trekken. Er bestaan veel verschillende type onderzoeken die allemaal weer zijn voor- en nadelen hebben. Uiteindelijk draagt ieder onderzoek bij aan het verhogen van de kennis over een bepaald onderwerp. Je hebt veel onderzoeken nodig om te kunnen zeggen dat iets betrouwbaar is. En het dus wetenschappelijk is bewezen. Daarom duurt het vaak ook lang voordat nieuwe een behandeling of bepaalde medicatie in de reguliere behandelingen toegepast kan worden.

In wetenschappelijk onderzoek zijn vaak proefpersonen nodig. Dit zijn gezonde mensen of patiënten die vrijwillig meewerken aan een onderzoek naar nieuwe behandelingen of medicijnen.

Deelname aan een wetenschappelijk onderzoek kan gunstig zijn omdat je bijvoorbeeld een nieuwe behandeling krijgt die de klachten kan verminderen of waardoor het mogelijk is om (sneller) beter te worden. Ook voor anderen is deelname waardevol omdat je een bijdrage levert aan onderzoek naar bijvoorbeeld nieuwe behandelingen. Er kunnen ook nadelen zitten aan deelname, zoals risico’s die je loopt omdat het een nieuwe behandeling betreft, eventuele bijwerkingen en de tijd en moeite die je erin stopt.

De Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO) zorgt voor de bescherming van proefpersonen die deelnemen aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Op de website van CCMO kun je terecht voor alle belangrijke informatie met betrekking tot het meedoen aan onderzoek. 

Aanvullende informatie vind je op de website van Rijksoverheid 

Daarnaast kun je ook je behandelend arts vragen of hij/zij weet welke onderzoeken er op dit moment lopen voor de aandoening die je hebt. De arts kan je meer vertellen over meedoen aan wetenschappelijk onderzoek en welke onderzoeken mogelijk geschikt kunnen.