Darmkanker en Trombose, een Bloedstollende Combinatie

Patiënten met kanker hebben een sterk verhoogd risico op veneuze trombo-embolie, trombose (VTE), en dit is zelfs de tweede doodsoorzaak, na de kanker zelf. Het risico op VTE is afhankelijk van vele factoren, waaronder de conditie van de patiënt (bedlegerigheid), het soort behandeling van de kanker (bv. chemotherapie), de progressie van de tumor (bv. stagering) en het type tumor, waarbij de spijsverteringskankers (alvleesklierkanker en darmkanker) een sterk verhoogd risico op VTE geven. Recentelijk is gevonden dat trombose zelf ook kan bijdragen aan kankergroei en uitzaaiingen, maar van het onderliggend mechanisme is nog weinig bekend. 

In dit project wordt het volgende onderzocht; 1) op basis van genexpressie in darmkanker kunnen bepalen wie een sterk verhoogd risico op trombose heeft; 2) ontrafelen hoe een bepaald gen leidt tot verhoogde kans op trombose, en 3) vaststellen of antistollingsmedicatie niet alleen trombose remt, maar ook kankergroei en metastasering remt. 

Om te onderzoeken welke factoren bijdragen aan VTE bij darmkanker, gaan ze tumoren van darmkankerpatiënten die wel of geen VTE hebben gehad met elkaar vergelijken. Voor het beantwoorden van dit soort vraagstellingen, is er in het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC) een waardevolle verzameling darmkankerweefsel ingevroren. Met een bepaalde techniek, “RNA sequencing”, zullen de onderzoekers bepalen welke genen voorspellend zijn voor VTE. Om ook het onderliggend mechanisme te onderzoeken zullen ze een selectie van deze genen bestuderen in onze preklinische darmkanker-modellen, en die combineren met trombose-modellen die ze op de afdeling Trombose&Hemostase (LUMC) hebben opgezet. In deze modellen zullen ze vervolgens bestuderen of antistollingsmedicijnen naast de stolling ook kankergroei en uitzaaiingen kunnen remmen. 

Dit project zal ophelderen welke genen geassocieerd zijn met trombose in darmkankerpatiënten, en of antistollingsmedicatie hierbij een effectieve behandelstrategie is. Het verkregen trombose-genprofiel zou als leidraad dienen bij de klinische vervolgstudie om te valideren welke darmkankerpatiënten het meeste baat hebben bij deze medicatie. 

In de meeste gevallen werven de onderzoekers hun eigen deelnemers. De meeste onderzoeken in onze database lopen al enige tijd of zijn afgerond. De onderzoekers hebben dan al voldoende patiënten gevonden voor het onderzoek. Je kunt je dat niet meer aanmelden. Over het algemeen werven de onderzoekers zelf nu eigen deelnemers. Als het onderzoek net is gestart is ons advies om de website van het ziekenhuis/instelling in de gaten te houden of contact op te nemen met op te nemen met de contactpersoon van het onderzoek. Dit staat op de site van de onderzoeksinstelling. 

Wij brengen geen patiënten in contact met de onderzoekers. Het contact dat wij hebben met de onderzoeker is inhoudelijk en verwijzen niet iemand door tenzij de onderzoekers dit hebben aangegeven. Dan is dit aangegeven in de bovenstaande tekst. 

Het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek is een ingewikkeld proces dat vaak meerdere jaren duurt. Wetenschappelijk onderzoek moet zorgvuldig uitgevoerd worden om uiteindelijk conclusies te kunnen trekken. Er bestaan veel verschillende type onderzoeken die allemaal weer zijn voor- en nadelen hebben. Uiteindelijk draagt ieder onderzoek bij aan het verhogen van de kennis over een bepaald onderwerp. Je hebt veel onderzoeken nodig om te kunnen zeggen dat iets betrouwbaar is. En het dus wetenschappelijk is bewezen. Daarom duurt het vaak ook lang voordat nieuwe een behandeling of bepaalde medicatie in de reguliere behandelingen toegepast kan worden.

In wetenschappelijk onderzoek zijn vaak proefpersonen nodig. Dit zijn gezonde mensen of patiënten die vrijwillig meewerken aan een onderzoek naar nieuwe behandelingen of medicijnen.

Deelname aan een wetenschappelijk onderzoek kan gunstig zijn omdat je bijvoorbeeld een nieuwe behandeling krijgt die de klachten kan verminderen of waardoor het mogelijk is om (sneller) beter te worden. Ook voor anderen is deelname waardevol omdat je een bijdrage levert aan onderzoek naar bijvoorbeeld nieuwe behandelingen. Er kunnen ook nadelen zitten aan deelname, zoals risico’s die je loopt omdat het een nieuwe behandeling betreft, eventuele bijwerkingen en de tijd en moeite die je erin stopt.

De Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO) zorgt voor de bescherming van proefpersonen die deelnemen aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Op de website van CCMO kun je terecht voor alle belangrijke informatie met betrekking tot het meedoen aan onderzoek. 

Aanvullende informatie vind je op de website van Rijksoverheid 

Daarnaast kun je ook je behandelend arts vragen of hij/zij weet welke onderzoeken er op dit moment lopen voor de aandoening die je hebt. De arts kan je meer vertellen over meedoen aan wetenschappelijk onderzoek en welke onderzoeken mogelijk geschikt kunnen.