Signaal-stofjes uit het bloed om darmontstekingen op te sporen bij de ziekte van Crohn

Er bestaat een type witte bloedcellen die een rol spelen bij het gezond houden van de darmwand. Bij gezonde mensen zijn deze cellen in het bloed niet geactiveerd. Echter, bij patiënten met de ziekte van Crohn hebben ze gezien dat deze cellen juist wel geactiveerd zijn en alle eigenschappen hebben om in de darmen actief te zijn. Deze resultaten leiden tot de verwachting dat deze witte bloedcellen geactiveerd raken in de lymfeklieren die met de ontstoken darm in verbinding staan. Hierdoor krijgen deze cellen andere eigenschappen en de mogelijkheid om naar de darm te gaan. Nadat deze cellen in de lymfeklieren van de darm geactiveerd zijn, verlaten zij de lymfeklieren en komen in het bloed terecht.

De verandering van deze cellen kunnen de onderzoekers in het bloed meten. De verwachting is dat de aanwezigheid van deze cellen in het bloed kan functioneren als signaal voor vroege opsporing van darmontstekingen bij patiënten met de ziekte van Crohn.

Het vinden van nieuwe signaal-stofjes in het bloed om vroegtijdig te kunnen vaststellen dat er ontstekingen in de darmen van patiënten met de ziekte van Crohn zijn. 

In dit project willen de onderzoekers hun verwachting testen op meer patiënten dan ze tot nu toe hebben gedaan. Daarnaast willen ze op zoek gaan naar nog meer signaal-stofjes op cellen in het bloed, om een hele precieze test te ontwikkelen voor bloed–stofjes voor de ziekte van Crohn. Hierbij willen ze nieuwe technologieën waardoor ze maar weinig bloed af hoeven te nemen bij patiënten en gezonde vrijwilligers. 

Ze verwachten dat ze met dit onderzoek een nieuwe serie van signaal-stofjes voor de ziekte van Crohn zullen aantonen. Deze stofjes kunnen gebruikt worden om ontstekingen bij patiënten met de ziekte van Crohn in een vroeg stadium op een makkelijke manier op te sporen, namelijk met behulp van bloed. Ze verwachten dat deze indicatoren in de toekomst ook kunnen helpen om de ernst van de ziekte en de reactie op behandelingen te voorspellen. 

In de meeste gevallen werven de onderzoekers hun eigen deelnemers. De meeste onderzoeken in onze database lopen al enige tijd of zijn afgerond. De onderzoekers hebben dan al voldoende patiënten gevonden voor het onderzoek. Je kunt je dat niet meer aanmelden. Over het algemeen werven de onderzoekers zelf nu eigen deelnemers. Als het onderzoek net is gestart is ons advies om de website van het ziekenhuis/instelling in de gaten te houden of contact op te nemen met op te nemen met de contactpersoon van het onderzoek. Dit staat op de site van de onderzoeksinstelling. 

Wij brengen geen patiënten in contact met de onderzoekers. Het contact dat wij hebben met de onderzoeker is inhoudelijk en verwijzen niet iemand door tenzij de onderzoekers dit hebben aangegeven. Dan is dit aangegeven in de bovenstaande tekst. 

Het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek is een ingewikkeld proces dat vaak meerdere jaren duurt. Wetenschappelijk onderzoek moet zorgvuldig uitgevoerd worden om uiteindelijk conclusies te kunnen trekken. Er bestaan veel verschillende type onderzoeken die allemaal weer zijn voor- en nadelen hebben. Uiteindelijk draagt ieder onderzoek bij aan het verhogen van de kennis over een bepaald onderwerp. Je hebt veel onderzoeken nodig om te kunnen zeggen dat iets betrouwbaar is. En het dus wetenschappelijk is bewezen. Daarom duurt het vaak ook lang voordat nieuwe een behandeling of bepaalde medicatie in de reguliere behandelingen toegepast kan worden.

In wetenschappelijk onderzoek zijn vaak proefpersonen nodig. Dit zijn gezonde mensen of patiënten die vrijwillig meewerken aan een onderzoek naar nieuwe behandelingen of medicijnen.

Deelname aan een wetenschappelijk onderzoek kan gunstig zijn omdat je bijvoorbeeld een nieuwe behandeling krijgt die de klachten kan verminderen of waardoor het mogelijk is om (sneller) beter te worden. Ook voor anderen is deelname waardevol omdat je een bijdrage levert aan onderzoek naar bijvoorbeeld nieuwe behandelingen. Er kunnen ook nadelen zitten aan deelname, zoals risico’s die je loopt omdat het een nieuwe behandeling betreft, eventuele bijwerkingen en de tijd en moeite die je erin stopt.

De Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO) zorgt voor de bescherming van proefpersonen die deelnemen aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Op de website van CCMO kun je terecht voor alle belangrijke informatie met betrekking tot het meedoen aan onderzoek. 

Aanvullende informatie vind je op de website van Rijksoverheid 

Daarnaast kun je ook je behandelend arts vragen of hij/zij weet welke onderzoeken er op dit moment lopen voor de aandoening die je hebt. De arts kan je meer vertellen over meedoen aan wetenschappelijk onderzoek en welke onderzoeken mogelijk geschikt kunnen.